..::: مهندسی شیمی - صنایع گاز :::..

مهندسی شیمی (گاز-پالایش-پترو)

..::: مهندسی شیمی - صنایع گاز :::..

مهندسی شیمی (گاز-پالایش-پترو)

اطلاع رسانی

به دلیل حسادت بعضی دوستان این وبلاگ دیگر به روز نخواهد شد
ان شاالله زمانی برسد که جنبه آن ها هم بیشتر شود!!!!
ان شاالله خدا مسبب این کار را به راه راست هدایت کند...

با تشکر از تمام کسانی که در این مدت اندک به ما سر زدند


مدیریت وبلاگ


ما برای وصل کردن آمدیم (البته آمده بودیم)
کی برای فصل (جدا)کردن آمدیم!!!!!!

استاد برتر مهندسی شیمی

دکتر محسن موسوی
رتبه دانشگاهی: استاد
سوابق علمی
کارشناسی: مهندسی شیمی دانشکده فنی-دانشگاه تهران
کارشناسی ارشد: مهندسی شیمی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی-امریکا 1348
دکترا: علوم- دانشگاه کالیفرنیای جنوبی-امریکا-1353
زمینه های تحقیقاتی:
تصفیه آب و فاضلاب، کنترل آلودگی در آبها، جداسازی




کریسمس

کریسمس در سراسر جهان

کریسمَس یا نوئل نام جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی‌داشت زادروز مسیح برگزار می‌شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آنرا در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار می‌کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز بیست و پنجم دسامبر را به عنوان عید میلاد جشن می‌گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه، اوکراین، سرزمین مقدس (ناحیه تاریخی فلسطین) و دیگر مکانها، به سبب پیروی از گاهشماری یولیانی، جشن کریسمس را در روز ۷ ژانویه برپا می‌دارند. اعضای کلیسای ارامنه طبق سنت منحصر به فردی، روز میلاد و همچنین روز غسل تعمید مسیح را همزمان در روز ششم ژانویه جشن می‌گیرند.

ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاج‌شویان در روز ۶ ژانویه ادامه می‌یابد. هرچند مهم‌ترین عید مذهبی در گاهشمار مسیحی، روز عید پاک ( به عنوان روز مصلوب شدن و رستاخیز عیسی) است، مردم بسیاری به‌خصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا، کریسمس را مهم‌ترین رویداد سالانه مسیحی محسوب می‌دارند. با وجودی که این روز، یک عید مذهبی شناخته می‌شود، از اوایل سده بیستم میلادی به بعد به طور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار شده و برای بیشتر مردم، این ایام فرصتی است برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم. کریسمس با آیین‌های ویژه‌ای به‌طور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل در آن نقشی مهم دارد.

دختر 19ساله ایرانی، معروف‌ترین دختر امریکا

آلیا صبور شهروند امریکایی ایرانی‌الاصل است که تمام وقت در دانشگاه نیویورک تدریس می‌کند و به عنوان یک نابغه نام خود را در ردیف جوان‌ترین استاد دانشگاه جهان ثبت کرده است.

وی در سن 10 سالگی در دانشگاه استونی بروک ثبت نام کرد و در 11 سالگی به عنوان عضو ارکستر سمفونی "راک لند" به اجرای قره نی پرداخت. صبور مدرک لیسانس خود را در 14 سالگی در دانشگاه نیویورک اخذ و در 18 سالگی در 19 فوریه، مدرک دکترای خود را از دپارتمان تکنولوژی پیشرفته فوزیون در دانشگاه کانکوک سئول دریافت کرد.
وی تا ماه قبل در دانشگاه دروس فیزیک را در دانشگاه کنکوک تدریس می‌کرد و در حال حاضر، ریاضی و فیزیک در دانشگاه جنوبی ایالت نیواورلند تدریس می‌کند. او یکی از دلایل ترک دانشگاه سئول را مشکل تکلم به زبان کره‌ای بیان کرده است.صبور، اولین شهروند امریکایی است که رتبه اولین و جوان‌ترین پرفسور زن را در تاریخ امریکا دارا است.رکوردار قبلی جوان‌ترین پرفسور دانشگاه متعلق به فیزیکدان اسکاتلندی کولین مک لورین است که در سال 1717 در سن 19 سال و 7 ماهگی این رتبه علمی را کسب کرده بود.

آخرین وضعیت سرفصل مهندسی شیمی


جهت اطلاع از آخرین وضعیت سرفصل  مهندسی شیمی   لینک زیر را مشاهده  کنید!!


http://www.iausep.com/Silabes/23103.pdf

اطلاعیه مربوط به اخذ کارت ورود به جلسه امتحان

 قابل توجه دانشجویان گرامی

 قابل توجه دانشجویان گرامی جهت اخذ کارت ورود به جلسه امتحان از تاریخ 89/10/08 به بعد از طریق سایت اقدام نمائید. (کارت هایی که قبل از این تاریخ گرفته شود فاقد اعتبار خواهد بود) چنانچه دانشجویی مشکل آموزشی یا غیر آموزشی دارد تا قبل از تاریخ فوق نسبت به رفع آن اقدام نماید
 با تشکر اداره امتحانات

موقعی که‌ هیچ‌ چیز نداری، همه‌ چیز داری

کوله ‌پشتی‌اش‌ را برداشت‌ و رفت‌ که‌ دنبال‌ خدا بگردد؛ و گفت: تا کوله‌ام‌ از خدا پر نشود، برنخواهم‌ گشت. مسافر با خنده‌ای‌ رو به‌ درخت کوچک کنار راه‌ گفت:

چه‌ تلخ‌ است‌ کنار جاده‌ بودن‌ و نرفتن؛ و درخت‌ زیر لب‌ گفت: ولی‌ تلخ‌ تر آن‌ است‌ که‌ بروی‌ و بی‌ ره آورد برگردی. کاش‌ می‌دانستی‌ آن‌چه‌ در جست‌وجوی‌ آنی، همین‌جاست.

مسافر رفت‌ و گفت: یک‌ درخت‌ از راه‌ چه‌ می‌داند، پاهایش‌ در گِل‌ است، او هیچ‌گاه‌ لذت‌ جست‌وجو را نخواهد یافت و نشنید که‌ درخت‌ گفت: اما من‌ جست‌وجو را از خود آغاز کرده‌ام‌ و سفرم‌ را کسی‌ نخواهد دید؛ جز آن‌ که‌ باید.

مسافر رفت‌ و بعد از هزار سال بازگشت. خدا را نیافته‌ بود، اما غرورش‌ را گم‌ کرده‌ بود. به‌ ابتدای‌ جاده‌ رسید. جاده‌ای‌ که‌ روزی‌ از آن‌ آغاز کرده‌ بود. زیر سایه‌ درختی هزار ساله‌ نشست‌. مسافر درخت‌ را به‌ یاد نیاورد.
اما درخت‌ او را می‌شناخت. درخت‌ گفت: سلام‌ مسافر، در کوله‌ات‌ چه‌ داری، مرا هم‌ میهمان‌ کن. مسافر گفت: بالا بلند! شرمنده‌ام، کوله‌ام‌ خالی‌ است.
درخت‌ گفت:چه‌ خوب، وقتی‌ هیچ‌ چیز نداری، همه‌ چیز داری. اما آن‌ روز که‌ می‌رفتی، در کوله‌ات‌ همه‌ چیز داشتی، غرور کمترینش‌ بود، جاده‌ آن‌ را از تو گرفت. حالا در کوله‌ات‌ جا برای‌ خدا هست. و قدری‌ از حقیقت‌ را در کوله‌ مسافر ریخت.
چشم‌های‌ مسافر از حیرت‌ درخشید و گفت:هزار سال‌ رفتم‌ و پیدا نکردم‌ و تو نرفته‌ای، این‌ همه‌ یافتی! درخت‌ گفت: زیرا تو در جاده‌ رفتی‌ و من‌ در خودم. و پیمودن‌ خود، دشوارتر از پیمودن‌ جاده‌هاست